Hola amigos!

Momenteel bevinden we ons in La Paz en hebben we een was/uitrust/blog dagje na een drukke week reizen.

Vorige week zaterdag kwamen we aan in San Pedro de Atacama, de Chileense woestijn. De busreis ging goed en we konden gelukkig de bergpas over. Het hostel in San Pedro de Atacama lag net buiten het dorpje dus het was de ideale plek om uit te rusten en midden in de nacht sterren te kijken. De hoeveelheid sterren die je hier ziet is ongelovelijk, je ziet zelfs de melkweg lopen!

Het stadje zelf is niet meer dan een toeristisch dorp en de tours waren dan ook schrikbarend duur. Daarom hebben we samen met Chris, een Kiwi met wie we een week samen gereisd hebben, een auto gehuurd. Na twee uur over een uitgestrekte weg (met drie tegenliggers) gereden te hebben, zijn we als eerste gestopt bij het Miscanti en Miñiquesmeer. De meren liggen 4100 meter hoog. We hadden ons ietswat vergist in de ijskoude wind van 5 graden, maar het was de moeite waard! Daarna zijn we gestopt bij Piedras Rojas, een helderlichtblauw meer omringd door rode bergen en stenen. Er was geen enkele toerist te bekennen terwijl dit een van de mooiste plekken was die we ooit in ons leven gezien hebben. In de avond zijn we naar Valle de la Luna (maanvallei) gegaan om de zonsondergang te bekijken. De naam zegt het al, het lijkt net alsof je op de maan loopt.

Dinsdag werden we zoals hier gewoonlijk is drie kwartier te laat opgehaald door de tourmaatschappij. We hadden een driedaagse tour geboekt naar de zoutvlaktes van Uyuni, Bolivia. Samen met vier anderen en onze gids Jhonatan hebben we alles bezocht in een jeep. De eerste dag hebben we meren gezien met verschillende kleuren door andere mineralen. Het was deze dag bizar koud, we hadden al onze mogelijke lagen aan, maar konden niet tegen de kou opboksen. Gelukkig konden we in de middag even opwarmen in een hot spring terwijl de lamas om ons heen liepen. Na een lekkere lunch hebben we ook nog geisers bezocht van 300 graden warm en een roze meer met honderden flamingos. Wehadden de eerste dag flink last van de hoogte (hoofdpijn, duizeligheid), omdat alles zich op 4400 meter bevond. Het kauwen op coca bladeren en nacht goed slapen hielp gelukkig!

De tweede dag was een wat actievere dag. We hebben verschillende rotsformaties beklommen die gevormd zijn door vulkanen, waaronder een rots in de vorm van een lama. In de middag hebben we een dorp bezocht waar een feest werd gehouden ter ere van Maria. Inwoners offerden dekens en kastjes en luisterden naar een trompetband onder het genot van chicha (een alcoholisch drankje). Deze nacht hebben we in een hotel van zout geslapen; de muren, vloer, bed, tafels en stoelen waren allemaal gemaakt van zout!

De volgende ochtend ging de wekker om vijf uur om de zonsopgang te zien vanaf de zoutvlaktes. In de ochtend hebben we gekke fotos en filmpjes gemaakt doordat je weinig perspectief hebt. De zoutvlaktes zijn oneindig groot, wel 17.000 vierkante kilometer. Ook hebben we nog een treinen begraafplaats bezocht. De treinen werden in de jaren 80 veel gebruikt, maar staan hier gestald sinds de eigenaar verdwenen is.

Al met al was de tour erg leuk. We hebben enorm gelachen met de groep, lekker lama gegeten en rondgehobbeld in de jeep. De gids had een favoriet nummer en we kunnen het liedje nu allemaal meezingen omdat we het zeker 30 keer gehoord hebben. Benieuwd naar het Boliviaanse nummer wat we kennen? Luister dan naar Cinco minutos van Lucas Sugo en geniet van de slechte clip!

Besos, Marieke y Merel